این ضرب المثل از آنجایی آمده است که وقتی قطار (یا ماشین دودی) در طول مسیر ۸ کیلومتری میدان خراسان تا شهر ری می گذشت ،در حریم راه آهن که محل زندگی و کسب و کار مردم بود تعدادی قهوه خانه دایر بود که به طور معمول وقتی قطار از آنجا می گذشت ، افراد مشغول خوردن چای و غذا، به مسافرینی که در داخل ماشین دودی در حال عزیمت به شهر ری بودند ، از همان راه دور چای و غذا تعارف می کردند. و چون مسافرین به هیچ وجه امکان دسترسی به چای و غذا و اجابت دعوت نداشتند از همین رو این نوع تعارف به تعارف شاه عبدالعظیمی معروف شد.البته به قول علامه دهخدا : « دعوت کردن کسی را به چیزی بی ارزش ، چون آب خزینه حمام را به تازه وارد اهدا کردن … تعارف شاه عبدالعظیمی است. »
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.
آمار
وب سایت:
