همه ی پل های پشت سرم راخراب کردم !
از عمد ،
راه اشتباه را
نباید برگشت ...

 ناشنوا باش...

وقتی همه از محال بودن آرزوهایت سخن می گویند...

اگه یه روز فرزندی داشتي بیشتر از هر اسباب‌بازی دیگه‌ای براش بادکنک بخر.
بازی با بادکنک خیلی چیزا رو به بچه یاد می‌ده.
بهش یاد میده که باید بزرگ باشه اما سبک، تا بتونه بالاتر بره

بهش یاد میده که چیزای دوست داشتنی می‌تونن توی یه لحظه، حتی بدون هیچ دلیلی و بدون هیچ مقصری از بین برن، پس نباید زیاد بهشون وابسته بشه.

و مهمتر از همه:
بهش یاد میده که وقتی چیزی رو دوست داره نباید اونقدر بهش نزدیک بشه و بهش فشار بیاره که راه نفس کشیدنش رو ببنده، چون ممکنه برای همیشه از دستش بده

 چه آزمون دشواریست!

قلبت را سمت چپ بگذارند
و

بگویند

برو به راه راست ...

کاش همه می دانستند زندگی شادی نیست

شاد کردن است

زندگی قهقهه نیست

لبخند است

یادمان باشد از امروز خطایی نکنیم
گر که در خویش شکستیم صدایی نکنیم

پر پروانه شکستن هنر انسان نیست ؛

گر شکستیم زغفلت من و مایی نکنیم

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم ؛

وقت پرپر شدنش ساز و نوایی نکنیم

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند ؛

طلب عشق زهر بی سر و پایی نکنیم ... 

اگر عشق بورزید می گویند که سبک مغزید...

اگر شاد باشید می گویند که ساده لوح وپیش پا افتاده اید....

اگر سخاوتمند و نوعدوست باشید می گویند که مشکوکید...

اگر گناهان دیگران را ببخشید می گویند ضعیف هستید...

اگر اطمینان کنید می گویند که احمقید...

اگر تلاش کنید که جمع این صفات را در خود گرد آورید٬

مردم تردید نخواهند کرد که شیاد و حقه بازید.

ترجيح ميدهم با كفشهايم در خيابان راه بروم و به خدا فكركنم

تا اين كه در مسجد بشينم و به كفشهايم فكر كنم. 

زنده بودن را به بیداری بگذرانیم

که سالها به اجبار خواهیم خفت .

 در سرزمینی که سایه آدمهای کوچک بزرگ شد

در آن سرزمین آفتاب در حال غروب است.

من ستایشگر معلمی هستم كه اندیشیدن

را به من بیاموزد نه اندیشه ها را 

ای خدای بزرگ به من کمک کن تا وقتی می خواهم درباره ی راه

رفتن کسی قضاوت کنم, کمی با کفش های او راه بروم .

شرم از خویش عالی ترین اوج خود آگاهی ست .

اگر روزگاری ، شأن و مقام تو پایین آمد ، ناامید مشو . آفتاب هر روز هنگام غروب پایین می رود تا بامداد روز دیگر بالا بیاید . 

 انسانهای بزرگ درباره عقاید سخن می گویند

انسانهای متوسط درباره وقایع سخن می گویند

انسانهای کوچک پشت سر دیگران سخن می گویند

انسانهای بزرگ درد دیگران را دارند 

انسانهای متوسط درد خودشان را دارند 

انسانهای کوچک بی دردند